မ်ားေသာအားၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ဒီအေၾကာင္းေတြကို သိပ္ၿပီးေရးေလ့မရွိပါဘူး ။ သိသာထင္ရွားၿပီး ကို္ယ္တိုင္လည္း အက်ိဳးေက်းဇူးရွိေနတဲ့ ကိစၥၿဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သူမ်ားနဲ ့ အပင္ပန္းခံၿပီးေၿပာေနတာ ညင္းေနစရာမလုိတာ သိၿပီးသားၿဖစ္ပါတယ္။ သို ့ေပမယ္ ခုတေလာ အင္တာနက္ ၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ မႏၱေလး နဲ ့တၿခားၿမိဳ ့ၾကီးေတြမွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ဒုစရုိက္ေတြအေၾကာင္းကို ဂိမ္းေတြေဆာ့လို ့ၿဖစ္ေပၚပါတယ္ ဂိမ္းေတြက လူသတ္ခ်င္စိတ္ေတြ ၊ သတ္ဖ်က္ခ်င္စိတ္ေတြၿဖစ္ပါတယ္လို ့ေရးေနၾကလို ့ ေၿဖရွင္းဖို ့လိုတယ္ ေၿပာၿပဖိုလို ထက္လို ့ပါ။ အဲဒီစာေရးသူအခ်ိဳ ့မွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆရာမေတြ ၊ နိင္ငံၿခားေရာက္သူေတြပါပါလာတဲ့ အတြက္ ဒီအခ်ိန္မွ မေၿပာရင္ ပိုဆိုးလာမယ္ထင္လို ့ပါ။
ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္းကို မ်ားေသာအားၿဖင့္ ေၿပာၿပလိုစိတ္မရွိပါဘူူး။ လိုလည္းမလိုအပ္ပါဘူး ထင္လို ့ပါ သို ့ေပမယ္ ဒီစာကို မေရးခင္ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္း နည္းနည္းေတာ့ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ဂိမ္မာေတြက ဘလိုင္းၾကီး ကိုယ္တိုင္က ဘာမွမၿဖစ္လာတဲ့ ဂိမ္းဆဲြေနတဲ့လူ ၊ အခ်ိန္ၿဖဳန္းေနတဲ့သူထင္ေနၾကမွာဆိုးလို ့ပါ။ စာေရးသူက ကြန္ပ်ဴတာ ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ သင္တန္းဆရာနဲ ့ ပေရာဖက္ရွင္နယ္ ပရိုဂရမ္မာ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က မဟာဘဲြရၿပီးသားပါ။ ကြန္ပ်ဴတာအသင္းတစ္ခုက လူၾကီးပိုင္းမွာပါ၀င္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ အသက္ ၂၉နစ္ရွိပါၿပီ။ တစ္လကို ၀င္ေငြ ဆယ္သိန္းခန္ ့ပ်မ္းမွ်ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ မိဘလုပ္ငန္းကို လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး ။ ကိုယ့္လမ္းေၾကာင္း ကိုယ္ေဖာက္ေနတာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္း အခ်ိန္မေရြး စံုစမ္းပါ။ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေန ့ကို ဂိမ္းေလးနာရီအထက္ေဆာ့တဲ့ ဂိမ္မာတစ္ေယာက္ပါ။ အရင္တုန္းက ၈နာရီေလာက္ေဆာ့ခဲ့ပါတယ္။ တတ္ၾကြတဲ့ Social Life လည္းရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ရည္စားလည္းရွိပါတယ္။ အရက္လည္းမေသာက္ပါဘူး ေဆးလဲမဆဲြပါဘူး။ ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ့္တို ့ အသက္အရြယ္ပိုင္း ဂိမ္မာအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ အေၿခအေန က ပံုမွန္ဆိုရုံပဲ ရွိပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကြ်န္ေတာ္ထက္ေတာင္ ေတာ္ၾကပါေသးတယ္။ ၾကြားလိုတဲ့ လုံး၀မရွိပါေၾကာင္း ဂိမ္မာေတြထဲ့က တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ဥပမာေပးတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတဲ့စကားကိုလည္း ေပါက္ပန္းေစး အေလနက္ေတာ့ တစ္ေယာက္ေၿပာတယ္မထင္ပဲ ေလးနက္ေစခ်င္လို ့ပါ။
ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေဖာ္ၿပထားတာေတာ့ ဂိမ္းဆိုင္မွာ ေဆးေတြ အရက္ေတြေရာင္းတယ္ ၊ သံုးေနၾကတယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ ဂိမ္းဆိုင္ေတြမွာ စ အရက္ေသာက္မူးရူး ေသာင္းက်န္းတယ္ဆိုပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ဘယ္မွာ ဘာၿဖစ္တယ္ဆိုတာေတာ့ မသိပါဘူး။ ေသခ်ာတာေတာ့ စိတ္ကို ေၿပာင္းလဲေစတဲ့အရာတိုင္း ဂိမ္မာေတြနဲ ့ လံုးစ မအပ္ဆက္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဂိမ္းတစ္ခုေဆာ့ဖို စိတ္ကိုေၿပာင္းလဲေစတဲ့ အရာေတြသံုးဖို ့ေနေနသာသာ ေတာ္ရုံတန္ရံု အာရုံစိုက္မူနဲ ့ေတာင္မရပါဘူး။ ဥပမာအားၿဖင္ ေခါင္းနည္းနည္းမူးရင္ေတာင္ ေဆာ့လို့ ့မရပါဘူး ။ ဂိမ္မာေတြကို ေမးၾကည့္လို ့ရပါတယ္။ မေမးခ်င္ရင္ေတာင္ ေခါင္းနည္းနည္းမူးေနတဲ့အခ်ိန္ လက္ကိုင္ဖုန္းေလးနဲ ့ ဂိမ္းေလးတစ္ခုေဆာ့ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ မူးရူးၿပီး ဂိမ္းဆိုင္မွာ အၿပင္မွာ ေသာင္းက်န္းတယ္ဆိုတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ေလ့လာစံုစမ္းမူမရွိပဲ ေၿပာတဲ့ ကိစၥပါ။ ဘယ္သူမွ ဂိမ္းေဆာ့ရင္ ကိုယ့္အသင္းမွာ အမူးကို လက္မခံၾကပါဘူး။
ေနာက္ၿပီး ေဆးဆဲြတယ္ဆိုတာ ပိုက္ဆံေတာ္ေတာ္ရွိမွ ၿဖစ္တာပါ။ အၿပင္မွာ၀ယ္ရင္ေတာင္ ဒီအရာေတြက ေတာ္ေတာ္ကို အမ်ားၾကီးေပးရတာပါ။ ဂိမ္မာေတြက ဂိမ္းအသစ္ေတြေဆာ့တာနဲ ့ ဂိမ္းဆိုင္မွာသံုးရတာနဲ ့ အရက္ေသာက္ဖို ့ေနေနသာသာ ပိုက္ဆံေတာင္ ေလာက္ရင္ကံေကာင္းပါ။ မိဘက ပိုက္ဆံခ်မ္းသာလို ့ ေဆးဆဲြ ေနတယ္ ပ်က္စီးေနတယ္ဆိုရင္ သက္သက္ကိစၥၿဖစ္ပါတယ္။ ဂိမ္းမေဆာ့ပဲ ေဆးဆဲြေနတဲ့သူေတြက ပမာဏအမ်ားၾကီးကို ပါ၀င္မွာေသခ်ာပါတယ္။ ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေရးထားတာက ဂိမ္းေဆာ့ၿခင္းေၾကာင့္ မူးယစ္ေဆးသံုးဆဲြတာကိုအားေပးၿပီး ပ်က္စီးတယ္ဆိုရင္ လြယ္လြယ္ေလးစဥ္းစားၾကည့္ပါ။ မူးၿပီးေၾကာင္ေနတဲ့သူက ဘယ္လိုဂိမ္းေဆာ့မွာတုန္း !
ကြ်န္ေတာ္တို ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ ၂၀၀၀-၂၀၀၅ ေလာက္မွာ မုန္ ့ဖိုး ၁၀၀၀ က်ပ္ေလာက္ရၾကပါတယ္။ ၂၀၀ ကို ကန္တင္းမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ပါတယ္။ ၂၀၀ ကို ဘတ္စ္ကားခ ခ်န္ထားပါတယ္။ က်န္တဲ့ ၆၀၀ ကို ဂိမ္းေဆာ့ပစ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံကို တစ္ရာေလာက္က်န္ရင္ ကံေကာင္းပါ။ ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ကြ်န္ေတာ့္ေလာက္ပဲရၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ တကၠသိုလ္ေလးခုမွာ ဒီပလိုမာ ၊ ဘဲြ ့၊ဘဲြ ့လြန္ ၊ မဟာတန္းတတ္ခဲ့ပါတယ္။ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ ကေလးေတြမွအပ ပံုမွန္က လူတိုင္း အဲခ်ိန္မွာအဲေလာက္ပဲ ရၾကပါတယ္။ ဂိမ္းအေၾကာင္းကို ေရးတဲ့သူေတြက ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္က စိတ္ၾကြေစ်းတစ္ၿပားက ေသာင္းခ်ိီရွိမွန္းမသိရက္ေလလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို ့မွာ ဂိမ္မာေတြမွာ မူးယစ္ေစ်းမေၿပာနဲ ့ဘီယာေတာင္ မေသာက္နိင္ပါဘူး။ ညဘက္ကလပ္တတ္ၿပီး မေကာင္းတဲ့မိန္းမေတြ နဲ ့ေပ်ာ္ပါးဖို ့ေနေနသာသာ Dota ခ်ိန္းပဲြကိုေတာင္ လက္မလြတ္နိင္ပါဘူး။ ရာဇ၀တ္မူလုပ္ဖို ့ေနေနသာသာ ကိုယ့္ကစားရင္ ၁၀ေယာက္မၿပည့္မွာဆိုးလို ့ ရန္ေတာင္ေတာ္ရမစဥ္းစားနိုင္ၾကပါဘူး ။
ဟာသအေနနဲ ့ေၿပာရရင္ ဂိမ္းေတြကို ၿပသနာရွိပါတယ္လို ့ေအာ္ေနတဲ့သူေတြက ဂိမ္မာေတြကို အသက္အရြယ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္နဲ ့ ေက်ာင္းသားေတြလို ့သတ္မွတ္ထားၾကတာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္မိခင္ အသက္ ၆၀ေက်ာ္ရွိပါၿပီ။ Angry Birds သိပ္ကိုၾကိဳက္ပါတယ္။ အၿငိမ္းစားယူထားတဲ့ ဆရာ၀န္မၾကီးပါ။ ပင္စင္ယူၿပီး စိတ္ညစ္တယ္လို ့ေတာင္ ေယာင္လို ့မေၿပာေတာ့ပါဘူ။ သူဟာနဲ ့သူ တစ္ခန္းၿပီးတခန္းတတ္ဖို ့ ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားၿပီး အိုင္ဒီယာထုတ္ေနရပါတယ္။
ဂိမ္းကစားတဲ့သူတိုင္း အလုပ္ၿဖစ္ၾကသလားဆိုေတာ့ အလုပ္ကို ထိခိုက္နိင္သလားဆိုေတာ့ မဆိုင္ဘူးလို ့ေၿပာရပါမယ္။ ဂိမ္းက သက္သက္ အလုပ္က သက္သက္ၿဖစ္ပါတယ္။ကိုယ့္ရဲ့ Self-Control ကလည္းအေရးၾကီးပါေသးတယ္။
ဂိမ္းေတြေၾကာင္းကေလးေတြ ေဆးဆဲြတယ္ ၊ ပ်က္စီးတယ္ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါေတြဖတ္မိလုိ ့ေရးဖို ့သင့္ၿပီထင္လို ့ေရးခဲ့ပါတယ္။ ေဆာင္းပါေတြက အေၿခအၿမစ္မရွိသလို ့ အၿပင္မွာၿဖစ္ေနတာနဲ ့ အတင္းကိုမဆိုင္ဆိုင္ေအာင္ ေသခ်ာမၾကည့္ပဲ ေလွ်ာက္ေၿပာေနတာလည္း ေတြရပါတယ္။ ဂိမ္းကစားတာ လံုး၀ေကာင္းတယ္လို ့ေတာ့ မေၿပာပါဘူး ။ သို ့ေပမယ့္ ေသခ်ာမေလ့လာပဲ ေလ်ွာက္ေၿပာေနတာေတာ့ လက္မခံနိင္လို ့ပါ။
အာလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္းပဲ ကြ်န္ေတာ္တို ့တိုင္းၿပည္က ဒီမိုကေရစီကူးေၿပာင္းကာလပါ။ ဒီမူးရစ္ရမ္းကားတဲ့ ကိစၥေတြက အခုမွရွိလာတာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အရင္ကတည္းကရွိပါတယ္။ မီဒီယာ ပြင့္လင္းလာတာေၾကာင ့္ပိုၿပီးေရးခြင့္ရွိၿပီး ပိုသိလာၾကတာလည္းပါပါတယ္။ လြတ္လပ္လာတဲ့အတြက္ ေသြးတိုးစမ္းလာၾကာတာလည္းပါပါတယ္။ အေၾကာင္းအရင္းအေၿခခံကို ဂဂနနမသိဘဲနဲ ့ မေၿပာသင့္ဘူးထင္ပါတယ္။
ကမာၻနဲ ့တ၀န္းဂိမ္းေတြကို ပညာေရးမွာ သင္ၾကားေရးမွာ ထင္သြင္းသံုးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေရြညဏ္ေတာ္စူးေရာက္ေတြက ဒီစကားေၿပာတာ ေတာ္ေတာ္အ့ံၿသမိပါတယ္။ ေ၀းေ၀းေတာင္မေၿပာနဲ ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ ထိုင္းမွာေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို Tablet တစ္လံုးေပးၿပီး ေခတ္မွီေအာင္လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ စာဆိုတာအလြတ္က်က္ၿပီး ေၿဖဖို ့သာသာသိတဲ့ နည္းပညာတကၠသိုလ္ဆရာမတစ္ေယာက္ရဲ့ အေတြးအေခၚကို ေတာ္ေတာ္ေလးစားမိပါတယ္။ အားလံုးကိုေတာ့ မဆိုလိုပါ ေကာင္းတဲ့သူေတြလည္းရွိပါတယ္။
ဥမာအာၿဖင့္ ပညာေရး ၊ အသက္အရြယ္တူတဲ့ ဂိမ္းေဆာ့တဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ ့ ဂိမ္းမကစားတဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ ့ ၿပသနာတစ္ပုဒ္ကို ေၿဖရွင္းခိုင္း သို ့မဟုတ္ အသစ္တစ္ခုကို ေလ့လာခိုင္းၾကည့္ပါ။ ဘယ္သူပိုတတ္မလဲဆိုတာ ေလ့လာၾကည့္ေပါ့။
စာေရးသူအေနနဲ ့ ပရုိဂရမ္းမင္းဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ေကာ ၊ ပရုိဂရမ္မာတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ပါ ဂိမ္းေတြနဲ ့ပါတ္သက္လို ့အေတြအၾကံဳေတြရွိၿပီးသားပါ။ စာေရးသူ ၂၁နစ္သားက စလို ့ ယခုခ်ိန္ထိ ၈နစ္ေက်ာ္ ကိုးနစ္ကာလမွာ ပရိုဂရမ္မာတပည့္ေပါင္းရာနဲ ့ခ်ီရွိၿပီးသားၿဖစ္ပါတယ္။ နိင္ငံတကာနဲ ့ၿပည္တြင္းပေရာဂ်က္ေပါင္း ေၿမာက္မ်ားစြာကိုလည္းပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက ကိုယ္ေရေသြးတာမဟုတ္ပါဘူး ။ ဂိမ္းေဆာ့တဲ့သူေတြ ေၿမာက္မ်ားစြာနဲ ့ပါတ္သက္ သင္ၾကား ၊ အလုပ္လုပ္ဖူးတယ္ေၿပာခ်င္တာပါ။
ဂိမ္းကစားတဲ့သူေတြက ပံုမွန္ထက္ ပိုၿပီး Problem Solving Skill ေကာင္းၾကပါတယ္။ ပိုၿပီး တတ္လြယ္ၿမင္လြယ္ၾကပါတယ္။ ကေလးက ေက်ာင္းမမွန္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အေၿခခံအေၾကာင္းအရင္းကို ေသခ်ာေလ့လာေစခ်င္ပါတယ္ ။ သင္ခန္းစာေတြကို စိတ္၀င္စားေအာင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာက ဆရာ/ဆရာမေတြအေပၚအမ်ားၾကီး မူတည္ပါတယ္။
နည္းပညာတကၠသိုလ္ဆရာမ တစ္ေယာက္ဆုိၿပီး ေရးထားတဲ့ေဆာင္းပါးမွာ လူငယ္ေတြက ဂိမ္းပဲေဆာ့ေနၿပီး developer ၿဖစ္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ၾကဘူးလို ့ေရးထားတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ေမးခ်င္တာက Developer ဆိုေတာ့ ဘာလဲ game developer ကိုေၿပာတာမ်ားလား စဥ္းစားမိပါတယ္။ Game developer ၿဖစ္ဖို ့ဆိုတာ သာမာန္ထက္ခက္ပါတယ္။ သခ်ာၤေကာင္းရမယ္ ၊ အနုပညာနဲ ့ပါတ္သက္ၿပီး ပါရမီရွိရမယ္ အမ်ားၾကီးကို လိုအပ္ပါတယ္။ ဘာကဘာၿဖစ္တယ္ဆိုတာကို ၿခံငံုသံဳးသပ္ၿမင္တတ္ဖို ့လည္းလိုပါေသးတယ္။ သာမာန္ကုဒ္ေရးတဲ့ Developer ကို ေၿပာတာလားစဥ္းစားမိပါတယ္။ Programming ရဲ့ statement ေတြကို နည္းလည္ဖို ့လိုပါေသးတယ္။ နားလည္ရုံနဲ ့မၿပီးေသးပါဘူး ဘယ္ေနရာမွာ ဘာသံုးမယ္ဆိုတာသိဖို ့ လိုပါေသးတယ္။ ဒါေလးကို ဒီလိုလုပ္တယ္ဆိုတာေၿပာရုံနဲ ့တင္ အလြတ္က်က္ခိုင္းရုံနဲ ့တင္ၿပီးသြားတဲ့ ကိစၥေတြလည္းမဟုတ္ပါဘူး။
ေနာက္ၿပီး တၿခားဟာေတြထား ၊ အိုင္တီအလုပ္မွာ Coding ေရးတတ္ရုံနဲ ့ လူၿဖစ္တယ္ဆိုတာမရွိပါဘူး။ Networking, A+ စေတာေတြရွိပါေသးတယ္။ Telenor , Oredoo တို ့၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ Network Engineer ဘယ္ေလာက္လိုတယ္ဆိုတာ မသိေလေတာ့လားေတာ့ မသိပါဘူး။ အ္ိုင္တီအလုပ္ေဘးဖယ္ထားဦး ဘယ္အလုပ္မွာမဆို ကြန္ပ်ဳတာတတ္ကြ်မ္းမူက ကုန္ပစၥည္းေရာင္းရင္ေတာင္ အသံုးလိုေနတာမသိေတာ့လား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား မေၿပာတတ္ပါဘူး။
စနစ္တက်ဖ်က္ဆီးခံထားရတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ့ပညာေရးမွာ ဒီလိုမ်ိဳးအၿမင္ေတြရွိေနတာ သိပ္ကို အရမ္းကိုအႏၱရယ္ၾကီးပါတယ္။ ပညာေရးဆိုတာ ေရတိုစီမံကိန္းမဟုတ္သလို စာသင္ၿခင္းဆိုတာလည္း ေက်ာင္းၿပီးတဲ့အခါမွာ ရပ္သြားတာမဟုတ္ပါဘူး။ စဥ္ဆက္မပ်က္သြားရတဲ့ကိစၥၿဖစ္ပါတယ္။ Creation ကပိုပိုၿပီးအေရးပါလာပါၿပီ။ ၾကက္တူေရြးစာအံသလို ့ ဒါေပးဒါက်က္ဘာမွ မတတ္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ ့ အနာဂတ္အသစ္ကို ဖ်က္စီးၾကေတာ့မလို ့လား။
ဂိမ္းေတြက စိတ္ကိုမေၿပာင္းလဲေစဘူးလာဆိုေတာ့ ေၿပာင္းလဲေစမယ့္ အလားအလာေတာ့ရွိတယ္ ေၿပာရပါမယ္။ မိဘေတြအေနနဲ ့ကေလးေတြေဆာ့ေနတဲ့ ဂိမ္းေတြကို Rating စစ္ၾကည့္လို ့ရပါတယ္။ ဥပမာအားၿဖင့္စတာေတြပါ။ ဘယ္အသက္အရြယ္သာ ေဆာ့ရမယ္။ ဘာေတြပါတယ္ဆိုတာကို တိတိက်က်သက္မွတ္ၿပီးသားၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လက္ခံတဲ့သူရဲ့ စိတ္အေၿခအေနရွိပါေသးတယ္။ ေၾကာင္ေနတဲ့သူက ဘာမဆိုလုပ္မွာပါပဲ။ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ၾကည့္ ၊ ဂိမ္းေဆာ့ေဆာ့။ ေနာက္ၿပီး ေဆးဆဲြတဲ့သူ ဂိမ္းကစားတာနဲ ့ ဂိမ္းကစားလို ့ေဆးဆဲြတာနဲ ့ တၿခားစီပါ။
ဂိမ္းေတြရဲ့ သက္ေရာက္မူကို ေၿပာေတာ့ ဂိမ္းထက္ပိုၿပီး သက္ေရာက္မူရွိတာကို ေၿပာရပါမယ္ ။ ဒါကေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတြပါ။ ၿပည္တြင္းက ဗီဒီယိုတစ္ခုမွာ ၁၅နစ္သမီးကို မုဒိန္းက်င့္တဲ့ တစိတ္တပိုင္း တဏွာကြက္ေတြပါတဲ့ဇာတ္လမ္းကို က်ေတာ့ ဘာမွအေရးယူတာမ်ိဳးမေတြ ့ရေသးပါဘူး။ နိင္ငံတကာမွာေတာင္ Child Pornography က သိပ္ကို အၿပစ္ၾကီးပါတယ္။ နိင္ငံတကာမွာ rating System ပါပါတယ္။ ၿပည္တြင္းဇာတ္ကားေတြမွာ အေဖာ္အခြ်တ္မပါပဲ အေဖနင့္ သမီးမၾကည့္သင့္တာေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ၿပည္တြင္းက ရုပ္ရွင္ေတြ စာအုပ္ေတြက တနိင္ငံလံုးၾကည့္ၾကပါတယ္။
ဂိမ္းကစားတဲ့ ကေလးေတြ လူငယ္ေယာက္ကၤ်ားေလးေတြက လူလတ္တန္းစား ပညာတတ္မိသားစုေတြက လာတာမ်ားပါတယ္။ ဘယ္ဆိုက္ကားသမားမွ ဂိမ္းမေဆာ့ၾကပါဘူး။
နိဂံုးခ်ဳပ္အားၿဖင့္ေတာ့ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုကို ဂဂနနမသိပဲ အရမ္းၾကီး မစြပ္ဆဲြသင့္ဘူးထင္ပါတယ္။ ေဆးဆဲြတယ္ ၊ ရမ္းကားတယ္ဆိုတာက လူတိုင္းၿဖစ္နိင္ပါတယ္။ ဥပေဒ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ ၊ မိဘ အထိန္းအကြပ္နဲ့ ဆိုင္ပါေသးတယ္။ ဂိမ္းကစားလို ့ဒါေတြၿဖစ္တယ္လို ့ေၿပာတာလံုး၀ကို အေၿခအၿမစ္လည္းမရွိသလို ဆက္ႏြယ္မူလည္းမရွိပါဘူး။ ေသခ်ာေလ့လာေစခ်င္ပါတယ္။
